ˢᵉᵈᵃ ᴾᴱᴷᴳÖᶻ
İnsan, doğası gereği tanıdık olanı arar. Güven veren sesler, benzer düşünceler, alışılmış kokular—bunlar bize bir sığınak sunar. Ama ya bu sığınak, bir süre sonra bizi tekdüzeliğe mahkûm eden bir kafese dönüşürse? Kendi sesimizin yankısını duymaktan hoşnut olmak, farklılıkları dışlamak, insanı ve toplumu nereye kadar götürebilir?
Konforun Bedeli
Sosyal medya çağında, insanlar giderek daha fazla kendilerine benzeyenlerle öbekleniyor. X gibi kaotik ama çok sesli platformlardan ayrılıp, Bluesky gibi daha
